„idea autonomii w etyce odnoszona jest zwł. do filozoficznego dorobku Sokratesa i I. Kanta, i wyrażana jest postulatem: "miej odwagę być wolnym i szanuj wolność innych" (Popper); autonomiczny podmiot moralny nosi na sobie "ciężar odpowiedzialności za wolne decyzje" (Popper): nie uznaje nakazów jakiegokolwiek zewnętrznego autorytetu za wystarczającą lub ostateczną podstawę etyki, każdy nakaz poddaje samodzielnej ocenie pod względem jego słuszności moralnej, ponosi przy tym moralną odpowiedzialność za słuszność własnej oceny; mimo, iż określony autorytet dysponować może "środkami wymuszania posłuszeństwa", pozostający w sferze jego wpływów podmiot moralny – o ile nie jest fizycznie pozbawiony zdolności dokonywania wyborów – ponosi moralną odpowiedzialność za uznanie bądź odrzucenie autorytetu, za podporządkowanie się jego nakazom, bądź wypowiedzenie mu posłuszeństwa”.
Więcej w: Wojciech Zieliński, Autonomia, w: Słownik bioetyki, biopolityki i ekofilozofii, red. M. Ciszek, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 2008, s. 25-26.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz