relatywistyczne stanowiska zajmowane w etyce; k. wartość zachowań, działań, czynów podmiotu moralnego – i szerzej: praktyczną wartość poszczególnych norm i zasad moralnych – każe rozpatrywać w związku z rezultatami, do jakich one (ich zastosowanie) prowadzą; wszystkim teoriom konsekwencjalistycznym wspólny jest pogląd, że całość powinności moralnych danej osoby zależy wyłącznie od wewnętrznej wartości faktycznych i oczekiwanych rezultatów rozmaitych czynów, które osoba ta mogła wykonać w danym czasie (Brandt); z kolei s. wyżej wymienione komponenty doświadczenia moralnego każe rozpatrywać w związku z realną sytuacją ich występowania – wyjątkowość i niepowtarzalność każdej sytuacji nie pozwala na formułowanie reguł i ocen moralnych wykraczających poza jej ramy; Sytuacja to wycinek świata życia wydzielony z uwagi na pewien temat. Temat pojawia się w związku z interesami i celami działania (przynajmniej) jednego z uczestników […]. Dla działania zorientowanego na uzyskanie porozumienia konstytutywne znaczenie ma warunek, że uczestnicy we wzajemnej zgodzie realizują swoje plany w pewnej wspólnie zdefiniowanej sytuacji działania (Habermas).
Więcej w: Wojciech Zieliński, Konsekwencjalizm - sytuacjonizm, w: Słownik bioetyki, biopolityki i ekofilozofii, red. M. Ciszek, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 2008, s. 152.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz