„wykonywanie określonych zawodów – np. lekarza, prawnika, nauczyciela czy przedsiębiorcy – wiązać się może z wyższym od społecznej średniej, stopniem: 1) skomplikowania doświadczenia moralnego; 2) możliwego wpływu na indywidualne i społeczne losy ludzi i na środowisko naturalne; 3) odpowiedzialności za podejmowane działania, itd. – stąd rodzi się potrzeba wyspecjalizowanej, uzawodowionej refleksji nad moralnością; praktyka takiej refleksji ukazuje nierzadko trudności związane z (nie)możliwością pogodzenia wyspecjalizowanych norm e.z. z: 1) normami etyki ogólnej, zwłaszcza, branymi w potocznym ich rozumieniu; 2) zinternalizowanymi w potocznej świadomości społecznej zasadami przyzwoitości moralnej, itd.; niektórych krytyków skłania to do podejrzeń, że e.z., jako określony system aksjonormatywny danej profesji (np. e.z. biznesmena), stanowi jedynie argumentatywne przedłużenie społecznych uprawnień i roszczeń tej profesji, zawoalowane pod postacią społecznie akceptowalnego systemu moralnych zobowiązań”.
Więcej w: Wojciech Zieliński, Etyka zawodowa, w: Słownik bioetyki, biopolityki i ekofilozofii, red. M. Ciszek, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 2008, s. 94.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz