„refleksja nad moralnością, zorientowana wokół (idei, pojęcia, osoby) Boga, jako – stanowiącego summum bonum – pierwotnego i ostatecznego prawodawcy, autora prawa moralnego, gwaranta moralnego dobra, przemawiającego w sumieniu sędziego ludzkich myśli, zachowań i działań, źródła i ostatecznego celu ludzkich dążeń; przedmiotem sporu pozostaje status metodologiczny tak pojętej etyki; o ile Bóg-Absolut pełni jedynie rolę pierwszego aksjomatu – idei organizującej myślenie etyczne, niezależnej od treści wiary religijnej – zorganizowana wokół niego e.t. zachowuje znamiona dyscypliny filozoficznej”.
Więcej w: Wojciech Zieliński, Etyka teocentryczna, w: Słownik bioetyki, biopolityki i ekofilozofii, red. M. Ciszek, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 2008, s. 94.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz