Krótko o Kancie

Kant.

Czy to prawda, że grubość cywilizacyjno

-kulturowej nakładki ludzkiego życia niewiele znaczy w sytuacjach granicznych?

I really don't know what to think about it

Nature is so complicated.

Marzenia nurka

sięgają dna?

Zrobiłem porządki i pół życia

poszło do wora. Reszta później.

Da się, jeśli ma się, a gdy da się, ma się

– znajdzie ta reguła miejsce w każdym czasie?

Jeśli od dzieciństwa nie poddałeś swojego rozumienia Boga analizie

prawdopodobnie jest to bóg toksyczny. (Julia Cameron)

Czy to prawda, że w instytucjach zorganizowanych hierarchicznie

– w wojsku, kościele, partii, urzędzie, na uniwersytecie i in. – posłuszna przeciętność o wiele więcej znaczy niż samodzielna oryginalność poszczególnych jednostek?

Rygoryzm

sposób kategorycznego (u)porządkowania praktyki moralnej; rodzaj postawy moralnej, manifestowanej w ścisłym, bezwzględnym i nieustępliwym przestrzeganiu uznanych norm moralnych; stanowisko w etyce normatywnej, sformalizowane zwł. w etyce Kanta, uznające zasadność przyjmowania tak określonej postawy; stanowiąc praktyczny, realizowany w działaniu, wyraz absolutyzacji określonych norm i zasad moralnych, napotyka opór lub niechęć ze strony liberalnej praktyki moralnej; w zderzeniu ze złożonym doświadczeniem moralnym prowadzić może do wewnątrz- i międzypodmiotowych konfliktów i dylematów moralnych; z punktu widzenia etyki krytycznego racjonalizmu, zdaje się nierzadko przybierać postać praktycznie realizowanej ideologii moralnej, i, jako taki, poddawany jest daleko idącej krytyce i falsyfikacji w konfrontacji z doświadczeniem moralnym.

Więcej w: Wojciech Zieliński, Rygoryzm, w: Słownik bioetyki, biopolityki i ekofilozofii, red. M. Ciszek, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 2008, s. 235-236.

Cukier – w kostkach, woda – w kolanach… Cała nadzieja na przyszłość

– w człowieku?

Everyone needs a break from time to time

regardless of status and social role.

Wolisz dostać spadek czy bycie

kochanym? Nie łudź się, że wybór należy do ciebie.

Jesienią, zimą i wiosną narzekają na studentów

– że ci są słabi, leniwi i ogólnie nierozgarnięci – a gdy przychodzi lato i czas rekrutacji, trzęsą portkami i spódnicami na myśl o tym, że z powodu niedostatku studentów, sami niebawem mogą stracić pracę; tak bardzo przecież cenną dla całej ludzkości… Ciągle nie rozumiem ludzi wielkiej akademickiej nauki.

Uczyń żałobę czasem modlitwy, a znajdziesz w niej miejsce

również na uśmiech.

Nie jest łatwo przygotować stypę

Wszak nie wiadomo, ilu przyjdzie faryzeuszy.

Z podręcznika do geografii (w przygotowaniu)

Wymień trzy gatunki zbóż, uprawianych w niezalesionej części Antarktydy.

Z jednej strony połyskuje tylko światłem odbitym

a z drugiej nieustannie pozostaje w cieniu... Po co sobie głowę zawracać księżycem.

Stosowny dystans i dezynfekcja, owszem

a jednak najbardziej doceniam noszenie maseczki – w szpitalu, w hospicjum oraz na cmentarzu.

Mam dwie lewe, ale jedna u mnie za prawą robi...

Ot, taki paradoks – rękawic, roboczych.

Marna to nauka, która znajomość swego przedmiotu

sprowadza do znajomości jego literatury.

Jeżeli coraz wyraźniej czujesz się oszukany

przez los, innych ludzi lub wręcz samego Boga, to może najwyższa pora przyznać, że zwiodły cię tylko twoje własne wobec nich wyobrażenia.

Z ogłoszeń drobnych: Honory

przyjmę.

Centrifugal life force

Są na wczasach w Maroku

Czy to gdzieś za Elblągiem?

Somewhere in the universe

Jeśli niczym szmata czasem bywa

mata, to, czy miano szmatki przystaje do matki?

Z zazdrością spoglądam na kolejne przez innych

napisane książki... Moją tworzą strzępy życia codziennego.

Realizm w etyce

stanowisko uznające (a) istnienie obiektywnej rzeczywistości moralnej, będącej przedmiotem badania (meta)etycznego, i (b) konieczność liczenia się z tą rzeczywistością na poziomie moralnej praktyki – w toku działania moralnego i przy formułowaniu norm i ocen do niego odnoszonych; nieobalalna i niedowodliwa podstawa oświeconego zdrowego rozsądku, pozwalającego odróżniać pozór od rzeczywistości (Popper); zastosowany w etyce pozwala wypracowywać takie wykładnie wartości i norm moralnych, koncepcje działań moralnie (nie)słusznych, kryteria ocen moralnych itp., które zachowują walor intersubiektywnej weryfikowalności i które w konfrontacji z rzeczywistym doświadczeniem moralnym zachowują zdolność do falsyfikacji – jeżeli nie istnieje rzeczywistość, a tylko idee i złudzenia, to zarazem całe zagadnienie prawdy i fałszu naszych przekonań i teorii staje się w oczywisty sposób bezprzedmiotowe (Popper).

Więcej w: Wojciech Zieliński, Realizm w etyce, w: Słownik bioetyki, biopolityki i ekofilozofii, red. M. Ciszek, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 2008, s. 226.