Jeśli nie wiesz, to zapytaj nauczyciela, co to znaczy

zasnąć z nogą w dzienniku.

Prawda to, czy fałsz, że uprawianie nauki wymaga

umysłowego ograniczenia?

Mów tak, aby nikt nie miał pewności, czy jak mówisz

tak myślisz. A dobrze ci będzie. Wśród podobnych do ciebie.

Nie myślałem, że wśród ludzi jest aż tyle miłości

A wystarczyło zajrzeć do mediów społecznościowych – tam co rusz ktoś do obcych zwraca się: „Kochani!”…

Czy pojedynek gumowego ucha ze szklanym okiem

będzie sędziowany przez drewnianą nogę?

Ależ nie wątpię, że liczysz się z moim zdaniem

jeśli tylko pozwala przyklasnąć twojemu.

A jeśli myśli naprawdę są zaraźliwe…

Czy należy dzielić się wszystkimi?

Z mojego listu do Jana…(17)

Mam nadzieję, że wszystko w miarę dobrze u Ciebie. Nie odzywałem się tylko dlatego, że priorytet dałem ‘bieżączce’; teraz próbuję trochę nadrabiać zaległą korespondencję.

Najpierw odnośnie tekstu z Twojego SMS (Raport Wolnych Sądów "2000 dni bezprawia". PiS zniszczył nam państwo prawa. Wiemy, jak je odbudować (oko.press)) – nie przeczytałem go.

Najpierw, przy wstępnym ‘rolowaniu’ zniechęciła mnie jego długość, a chwilę później już sam jego początek. Gdy czytam, że coś będzie trzeba odbudowywać, gdy tylko odsunięta zostanie niechciana władza itd., to wnioskuję, że autorami są kosmici, albo lokalni ignoranci, którzy nie dostrzegają upływu czasu, zmieniania się ludzi, instytucji itd., albo ci, którzy po prostu chcą władzy dla siebie. (Ale żeby było jasne: nie kojarzę tego wyłącznie z opozycją – obecna ekipa rządząca również i już od lat dzielnie ‘odbudowuje’ po poprzednikach, a jej liderzy są najmocniejsi i skuteczni przede wszystkim w gębie). A ponieważ nie aspiruję do grona tych, którzy władzę chcą przejąć, szkoda mi czasu na takie ‘formacyjne’ lektury. Zatem, wybacz, nie wiem, co tam dalej jest napisane; tymczasem nadal czytam wspomnienia Lipińskiego, o których w liście do Ciebie wzmiankowałem poprzednio.

Teraz zaś wracam do Twojej odpowiedzi z 7 czerwca – jeśli jest aktualna, to bardzo się cieszę, że nie dajesz za wygraną.

Napisałeś tak: „Szczerze mówiąc to nie bardzo wierzę, że nie jesteś zainteresowany zmianami jakich dokonuje minister Czarnek w nauce polskiej […] byłeś zawsze dobrze zorientowany”.

Odpowiadam: byłem, ale się zmyłem…, wraz z zakończeniem pełnienia uczelnianych funkcji. Zatem powtórzę moje słowa z poprzedniego listu: „Konkretni ludzie i konkretne zagadnienia np. na zajęciach itp. mnie zajmują, a nie ministerialne programy. Robię swoje po swojemu i tyle. A co nadto jest, od złego pochodzi...”. To też wiąże się z myślą, którą kiedyś syntetycznie zapisałem tutaj: Rozmaitości WZ: Milczę, niepytany o zdanie (wojciechzielinski.blogspot.com), a która przecież nie wzięła się znikąd… Zatem, w przedmiotowej sprawie teraz wiedzy mam tyle, ile ‘przeciętny Iksiński’, owszem, jakoś związany z nauką i edukacją, tu tzw. wyższą.

I z tych ogólnodostępnych, nie tylko około-edukacyjnych źródeł czerpiąc dowiaduję się, że odbudowywane będą chyba jakieś place do kolejnych defilad, pałace oraz cnoty niewieście, więc myślę, że potem, kto wie – przyjdzie czas na dawne groty, jaskinie i tym podobne fundamenty naszej pięknej kultury.

Napisz do mnie albo zadzwoń znowu!

Jestem pewna, że narcystyczni dręczyciele żywiołowo nienawidzą

nadwydajnych mentalnie, ponieważ ci są ich dokładnym przeciwieństwem. Dręczyciele są złośliwi, nienawistni, nieufni, zgryźliwi, tchórzliwi i próżni. Jak mogliby cenić kogoś z natury dobrotliwego, kochającego, ufnego, radosnego, odważnego, a zwłaszcza intensywnie żyjącego? Manipulatorzy to złodzieje życia i profanatorzy. Muszą zbrukać, zdeptać, zdeprecjonować wszystko, co kojarzy im się z miłością i radością życia. (Christel Petitcollin)

Dzięki wieloletniej pracy na uniwersytecie chyba już wiem

co to są badania naukowe. Otóż, badania naukowe to jest to, czym zajmują się badacze. A czym zajmują się badacze? To chyba jasne: badaniami, naukowymi!

Akademikom nie wolno zatem być ani leniami

ani tchórzami. Nie wolno nam też kochać wygody akademickiego życia, ale do końca musimy zachować zdolność ryzykowania wszystkiego. Uniwersytet jest tego wart. (Justyna Melonowska)

Intelektualiści wszystkich krajów

walcie się!

Z punktu widzenia mechaniki i logiki łatwo zauważyć

że dowolny system ewoluujący w kierunku pełnej samokontroli zmierza także w stronę zupełnego zablokowania samego siebie. (Alan Watts)

To jest chyba przypadłość niejednego socjologa

– doskonale zna się na zmianach społecznych, ale nie ma zdolności do ich akceptacji.

Czy to, że inni nie przyznają ci racji

jest wystarczającym powodem, by z niej rezygnować?

Możliwość wymiany myśli jest warunkiem

przetrwania myślących.

Przeczytałem w komentarzu biblijnym do Wj 3, 1-6. 9-12

„Pan Bóg buduje nasze powołanie na tym, co mamy w naturze. Warto znać i rozumieć swoją przeszłość. Warto znać swój typ temperamentu, mocne i słabe strony. Warto jak najlepszą, jak najrzetelniejszą, jak najgłębszą wiedzę o sobie samym, wprzęgać do współpracy z łaską.
[...]
Gdy Mojżesz pyta: Kimże jestem, bym miał pójść do faraona…, Bóg odpowiada mu słowami Ja będę z tobą. Nie mówi: «Mojżeszu, jesteś najlepszym kandydatem: masz najlepszy zestaw cech osobowości, najkorzystniejsze doświadczenia z przeszłości, najwłaściwsze połączenie temperamentów». To wszystko jest ważne, lecz klucz do realizacji powołania jest właśnie tu, w tym krótkim Ja będę z tobą. Starajmy się być z Panem Bogiem i zapraszać Go, by był z nami w każdej chwili. A wtedy wszystko będzie szło zgodnie z Jego planem”…

https://www.pismo.swiete.pl/

Od tych, którzy wszystko wiedzą, ale niczego nie rozumieją

zachowaj nas Panie!

Wiesz, jak to jest, postępować w zgodzie ze swoim sumieniem

i w poczuciu kompletnego osamotnienia, gdy ci, którzy myślą podobnie, nie odważą się publicznie przyznać ci racji, aby nie narazić się tym, którym twoje myślenie się nie podoba, a od których jakoś są uzależnieni?

Niedawno trafiłem na taką myśl: „Gdy jesteś dowcipny

nikt nie bierze cię na poważnie” (Harry Schein)… Potwierdzam, że tak jest w istocie. Dacie wiarę?

Zob. także Rozmaitości WZ: Przynajmniej raz dziennie kogoś (wojciechzielinski.blogspot.com)

Czymkolwiek się zajmujesz, pamiętaj o kluczowym pytaniu

Czy ktoś z tego – co zrobisz – będzie strzelał?… Jeżeli tak, nie rezygnuj z perfekcji, bo żartów ze strzelaniem nie ma. A jeśli ktoś próbuje takie robić, nierzadko kończy na nich żywot – swój albo cudzy. Jeżeli z tego, co zrobisz, nikt jednak strzelał nie będzie, to nie przesadzaj z kryteriami doskonałości. I nie przejmuj się swoją rolą. Bo i tak w końcu cię…

Chcesz stabilizacji?

Zejdź na samo dno!

I pomyśleć, jak wiele dobrego dałoby kształcenie

gdyby nie fetyszyzowało kryteriów własnej jakości…

Z mojego listu do Studenta (13)

Szerzej rzecz ujmując, moja wizja uniwersytetu, jako instytucji w zakresie kształcenia wspierającej poszczególne jednostki w ich sytuacjach indywidualnie rozpoznawanych itd., od dawna przegrywa z dominującą wizją oceniająco-rozliczeniową. A nie mam żadnych tytułów czy pozycji w strukturze, które wspomagałyby tę moją perspektywę; przeciwnie, moje notowania są raczej dołujące. Inna sprawa, że mimo wszystko nie zamierzam z tej mojej wizji i pracy na jej rzecz rezygnować😊. (Jeśli będzie Pan zainteresowany, proszę zajrzeć do tekstu, który przesyłam w zał.

/zob. Wojciech Zieliński, O potrzebie racjonalizacji idei kształcenia. Uwagi z zakresu filozofii praktycznej

zob. także: Rozmaitości WZ: Etyka wywłaszczana (wojciechzielinski.blogspot.com) wraz z przypisem/).

Przez Rodo nie wiem, jak na imię ma

Dendron.

A cóż to za instytucja, zdolna do tak sprawnego godzenia

przeciwieństw!? Z jednej strony teoretycznie wyrafinowana wiedza o zdrowiu i chorobach, psychicznych i innych, a z drugiej – łopatologiczne stosowanie jej w organizacyjnej praktyce: Jesteś chory, to się lecz, albo spadaj, i nie przeszkadzaj zdrowym w uprawianiu nauki!

Weteran kina znowu na ekranie

– tytan kondycji, czy AI na planie?

Kundel, burek, czy owczarek niemiecki?

Co tutaj właściwie jest miarą rozróżnień?

Czy znakiem rozpoznawczym teoretyków etyki

jest ich praktyczna niesprawność moralna?

Byłeś w zamyśle Pana Boga

Nie znam bardziej trafnej odpowiedzi na pytanie dziecka: "Gdzie byłem, gdy mnie jeszcze nie było?"...

Niejeden knot jest

na świeczniku.

Głupota? Rwie się do działania

myślą nieskalana.

Jak przebić barierę niewiary w siebie

nie przebijając siebie?